Sunday, March 27, 2011

Posttagmezo neforgesebla


La luno marŝas kaj alproksimiĝas la okcidenton.
la taglumo tuj finiĝos.
Du koroj estas ligitaj kun promesa ŝnuro.
du korpoj ridete proksimiĝas unu la alian
je posttagmezo neniam forgesita.

Posttagmezo neforgesebla, tempo de amo;
posttagmezo brila, tempo plena de ĝojo.
La balkono estas nia blinda atestanto,
kaj la vento, nia surda atestanto.
Nun du koroj fariĝas unu.
Vere, amo estas belega.

Noemuti-Timoro, 19-02-2011
---------------------------------
Ĉi tiu poemo estas tradukita de la aŭtoro el la davana versio:

Neonmabê kamapnikan

Manse nnao ma npaumák neontés,
neno ameûsinet lof he namsoupen.
Nekaf nua mafutû neik tani mantaën,
aof nua nmapaumakan neik kumanit
ma smanaf nua natpenen neik malinat
nbi neonmabê lê lof ka mapnikan fa.

Neonmabê kamapnikan, tabu manekat;
neonmabê ameut, tabu naheun malinat.
Beranda es a-njail hai saksi kamamatâ,
ma anin a-njail hai saksi lê kamalukê.
Oras i nekaf nua njail nekaf mesê.
‘Tebes, laismanekat lo namás.

Yogyakarta, Funhitû 2003

Kiun vi atendas?


Kiam la suno estas subironta,
la abeloj estas lasanta florojn,
kaj la birdoj estas serĉanta lokon por dormi,
vi rigardas al la ŝipo surnaĝanta
ĵus lasanta la enŝipigejon.

Vi staras sur la marbordo
inter la akvo kaj la seka lando
kiel vagisto konfuzita
en iu vasta dezerto.
Kiun vi atendas, virino?

Kefa, 14-02-2011
---------------------
Ĉi tiu poemo estas tradukita de la aŭtoro el la davana versio:
.

Ho mpao sekau ka?

.

Oras manas he nmoufen,
oni-sin nasaitan hausufâ,
ma kolo naim bale he ntúp,
ho mupén bnaotasi anaot
fê nasaitan bnaosonlain

Ho mhaek es tasi-ninen
mbi oe ma metô tnankin
onlê anaolalan nekamneku
nbi pah-hufui amanuat-es
Ho mpao sekau ka, bifé?

Yogyakarta, Funhâ 2007