Scio ne estu malliberigata

Scio estas kiel akvo fluanta el granda fonto;
scio estas branĉo de trunko kreskanta ĉiam bone.
Ĝi fluas al tio, kio malplenigas la menson
kaj faras lageton por ĝin kapti kaj konservi.
Kiel arbobranĉo, ĝi burĝonas kaj floras,
poste bonodoras plenigante ĝardenon.

Sed kiam avareco plenigas koron avidan,
scia lageto ne estingas la soifon de la mondo
kaj flor-aromo moviĝas nur ĉirkaŭ la ĝardeno,
ne troviĝos ĝojo en la mondo, kiu esperas.
Se ĉiutage scion ni metas en malliberejon,
ni velkigos la intereson bone kreskantan.

Noemuti-Timoro, aprile 2011

Esperantigita el la poemo "Hine kaisâ mapaän",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu

Kiel tiu akvo fluanta

Rigardu tiun akvon fluantan de tie,
kiu ĉiam trovas vojon por flui
ĝis ripozloko sia, kiu estas tie,
en la valo, kaj tie kolektiĝas.

Ne nur unufoje ni ne scias
de kie ni venas kaj kien ni iras.
Ni estas kiel vojaĝanto konfuzita
en lando-mezo perdanta la vojon.

Ni demandas nin kaj serĉas respondon
al demando pleniganta niajn mensojn.
Rigardu tiun akvon fluantan de tie,
kiu ĉiam trovas vojon por flui.

La vojo ĉiam malfermiĝas antaŭ ni
sed niaj koroj ankoraŭ estas fermitaj.
Kiam la koro malfermiĝas kaj puriĝas,
ĉio montriĝos kaj fariĝos pordo.

Noemuti-Timoro, aprile 2011

Esperantigita el la poemo "Onlê oe asait nae",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu