Thursday, June 30, 2016

Rakontoj de Gejunuloj (Dongeng Orang Muda)

Bildo: http://static.panoramio.com
De: Embun Kenyowati Ekosiwi*

Aŭdante kion oni rakontas pri la urbo
kun ĝiaj tutaj progresoj,
la maljunulino ŝajnas ensorĉita
precize kiel kiam ŝi estis ankoraŭ knabino
dum ŝi aŭskultis la rakontojn pri gigantoj,
kiuj ŝatis veni je la krepusko
por alporti troindulgajn geknabojn.
Ŝi timis, do ŝi kredis ĝin.

Aŭdante kion oni rakontas pri la urbo
el la buŝo de la gejunuloj,
la maljunulino ŝajne ne kredas
ĉar verdire ŝi nek legas
nek televidon rigardas.
Kaj kiam la gejunuloj rakontas al ŝi,
ŝi responde diras,
“La progreso estas nur rakonto.”

marte, 1998

Esperantigis Yohanes Manhitu
Jogjakarto, la 31an de aŭgusto 2007
-------------------------
*) Embun Kenyowati Ekosiwi naskiĝis en Bojonegoro, la 12an julio 1956. Diplomito de la Magistra Programo de Filozofio de Universitato de Indonezio, 1998a. Ĝis nun ŝi estas lektoro ĉe la Fakultato de Filozofio de Universitato de Indonezio. Ŝi jam eldonis poezian antologion titolita “Episode Hitam” (Nigra Episodo, 1978) kaj multe skribas poemojn en kelkaj ĵurnaloj.

Nokta Kanto (Nyanyian Malam Hari)


Bildo: www.google.com
De: Toto Sudarto Bachtiar*

Mi frapos la noktan koron kun mia fingro.
Ĉu vi aŭdas la antaŭan kanton de mia amo?
Estas homoj ne kredantaj je eterna amo sur la tero
ĉar mi povas morti je la frua mateno.

Mi atingos vian bufan bruston hodiaŭ nokte.
Ĉu vi aŭdas la freskan baton de via adoleska koro?
Estas homoj ne kredantaj je eterna amo sur la tero
ĉar mi povas morti je la frua mateno.

Kiu nokto povas forkuri de miaj okuloj.
La elektro ne ĉesanta brili
tre puras por al vi mensogi.
La nokto kaj mi rigardas unu la alian.

Mi ĉiam tenos ŝiajn malfortajn kaj malĝojajn fingrojn.
Ne estas sekreto, kiun ni ne dividas
Ne estas peko, kiun ni ne kune kompensas.
Mia amo por la virgulino estas ankaŭ la sia.

1955a

Esperantigis Yohanes Manhitu
Jogjakarto, la 30an de aŭgusto 2007
------------------------------
*) Toto Sudarto Bachtiar naskiĝis en Palimanan, Okcidenta Javo, la 12an Oktobro, 1929a. Diplomiĝis el Fakultato de Leĝo en Ĝakarto. Li iam estis redaktoro en kelkaj monataj gazetoj, ekzemple la sundalingva gazeto “Sunda”, kune laboris kun Ajip Rosidi kaj Achmad Sanusi en Bandung. Li ŝatas lerni lingvojn, kaj jam tradukis verkojn skribitaj en la franca, la nederlanda kaj la japana. Lia poezia verko, kiun oni ofte legas kaj uzas por konkurso estas en la antologio “Suara, Etsa, Desah” (Sono, Gravuro, Ĝemeto).