Saturday, October 31, 2015

Koroleli


Bildo: Albumo de Yudith Lorenzo Taolin, 2015

Du linioj de homoj frontas unu la alian,
kaj meze, troviĝas longa trogo kun rizo.
Pistiloj daŭre pistas farante muzikon.
Je la finoj de trogo sidas du viroj,
kaj fluas reciproke belaj vortoj.

En la tendo kaj ekstere, estas spektantoj,
virinoj kaj viroj portantaj betî kaj tais[1]
ĝoje partoprentaj en la kunkantado.

Rigardu, el la interno de tiu domo,
daŭre venas varmaj trinkaĵoj! 
Tiu estas la festeno memore de mortinto.

Sed nuntempe oni ne ĉiam faras ĝin

ĉar ni ne havas jam multe da brutaro
kaj manĝaĵo jam ne estas sufiĉa
por la homoj venontaj.

Jogjakarto, oktobre 2012 

Esperantigita el la poemo "Koroleli",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu

------------------------------

[1] Betî″ [beti’] kajtais″ estas respektive viro kaj virina vestaĵo de la timoranoj. ″Betî″ similas litkovrilon kaj ″tais″ similas sarongon. Kutime, ĉi tiuj tradiciaj vestaĵoj estas produktiktaj hejme far timoraj virinoj, kiuj havas la mirindan talenton.

Muziko klasika



Muziko klasika estas animo mia,
muziko klasika estas spiro mia.

Kiam mi aŭdas ĝin, mi ĝojas,
kiam mi aŭskultas ĝin, mia koro fluas kiel rivero.

Muziko klasika ja estas bela,
muziko klasika ja purigas mian menson.

Jogjakarto, septembre 2012

Esperantigita el la poemo "Musik klasik",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu