Tiu estas realeco, kiu parolas,
kaj ni ambaŭ ne povas negi
kvankam vortojn ni ja havas.
Ĉu realeco estas por akcepti?
Vivo, en viaj okuloj troviĝas
sed ekzistas deserto inter ni,
kiun realeco ni libere nomigas.
Do kion ekzakte ni povas fari?
Estas eble ke ni same sentas
la ondon kaj en vi kaj en mi.
Nur en la koro ni konservas
la sentojn vivantaj inter ni.
Noemuti-Timoro, 15/IX/2009
Friday, October 9, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment