Rigardu tiun akvon fluantan de tie,
kiu ĉiam trovas vojon por flui
ĝis ripozloko sia, kiu estas tie,
en la valo, kaj tie kolektiĝas.
Ne nur unufoje ni ne scias
de kie ni venas kaj kien ni iras.
Ni estas kiel vojaĝanto konfuzita
en lando-mezo perdanta la vojon.
Ni demandas nin kaj serĉas respondon
al demando pleniganta niajn mensojn.
Rigardu tiun akvon fluantan de tie,
kiu ĉiam trovas vojon por flui.
La vojo ĉiam malfermiĝas antaŭ ni
sed niaj koroj ankoraŭ estas fermitaj.
Kiam la koro malfermiĝas kaj puriĝas,
ĉio montriĝos kaj fariĝos pordo.
Noemuti-Timoro, aprile 2011
Esperantigita el la poemo "Onlê oe asait nae",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu
No comments:
Post a Comment