Ĉiufoje mi volas eniri tien –
en la profundon de via koro
por serĉi kion vi kaŝas tie,
por trovi veran respondon.
Sed ĉiufoje mi penas eniri,
mia peno estas ĉiam vana
ĉar la pordo de via koro
ŝajnas eterne fermita.
Mi demandadis al la suno
kaj aŭskultadis al la luno
ĉar mi volegas el ili scii
kie vi kaŝis la ŝlosilon.
La tempo daŭras forpasi,
tagon post tago, estas mi
serĉanta ĉian ebleceton
por malfermi tian pordon.
Daŭri demandi al la suno,
ne ĉesi aŭskulti la lunon
eble ne estas veraj vojoj
por trovi tiun ĉi ŝlosilon.
Venas espero kaj forteco
por vin tute ekproksimiĝi.
Eble la ŝlosilo troviĝas tie:
en via korpo aŭ via spirito.
Jogjakarto, junie 2009
No comments:
Post a Comment