Tuesday, March 31, 2015

Bovgardisto


Bildo: http://benyaminlakitan.com/2014/03/page/2/

Bovgardisto, homo diligenta;
Estas vi, kiu gardas familian riĉaĵon.
Estas vi, kiu konas akvon kaj lageton, altaĵon kaj malaltaĵon.
Vi konas ankaŭ la verdan savanon.
Vi neniam forlasas vian belsonan fluton.
Ĉiuj viaj bovoj vere obeas nur al vi
ĉar vi estas ilia ama gardisto.

Bovgardisto, ne estos fruktodona via ŝvito;
via belsona fluto ne belsonos ĉiam
ĉar verde savano ne daŭre burĝonos.
Homoj fluas kiel inunda Rivero Benain.
Vasta verda tero fariĝas vilaĝejo.
Ĉiuj bovoj kaj kaproj havas hejmon.
Vi devos porti novan vestaĵon.

Jogjakarto, oktobre 2012

Esperantigita el la poemo "Atúkbijael",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu

Mi estas en la ĉielo




Ĉi-matene mi estas en la ĉielo.
Ĉi tie ne troviĝas io bela,
estas nur nuboj pendantaj,
blankaj samkiel kotono.

Ni, multe, sidas surseĝe,
ĉiu havas sian seĝlokon.
Mi forlasis Insulon Timoro
kaj transiras al Insulo Javo.

Estante en la vasta ĉielo,
oni preĝas al la Kreinto
por ke ni ĉiam havu sanon
kaj atingu nian vojaĝfinon.

Jogjakarto, oktobre 2012

Esperantigita el la poemo "‘Bi neno-tnanan",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu