Thursday, May 31, 2012

Sur la paĝoj malfermitaj


Tagon kiam oni ekkriis en la sino de la universo,
jam estis malfermita la unua paĝo de la libro
en kie ni libere eksribis, skribas, kaj skribos
per multkoloraj plumoj vorton kaj vortojn.

Ni daŭre skribas vorton, vortojn kaj vortojn.
Ni ankaŭ desegnas bildon, bildojn kaj bildojn.
Kelkfoje niaj tre longaj vortoj ne estas poeziaj
kaj niaj faritaj bildoj ne ĉiam diras ion klaran.

Sed kiam la unua paĝo jam estas malfermita,
ni ne ĉesu skribi kaj desegni tre ĝoje kaj feliĉe.
Ĉar same kiel taglibro konservata de vojaĝanto,
eble ni trovos en ĝi historion aŭ nur fragmentojn.

Tagon kiam oni eklegos sur la paĝoj malfermitaj
linion post linio farantajn historion de vojaĝantoj,
oni scios kiu jam bonege skribas kaj desegnas
por donaci al ni historion aŭ nur fragmentojn.

Jogjakarto, julie 2009

La fermita pordo de via koro


Ĉiufoje mi volas eniri tien –
en la profundon de via koro
por serĉi kion vi kaŝas tie,
por trovi veran respondon.

Sed ĉiufoje mi penas eniri,
mia peno estas ĉiam vana
ĉar la pordo de via koro
ŝajnas eterne fermita.

Mi demandadis al la suno
kaj aŭskultadis al la luno
ĉar mi volegas el ili scii
kie vi kaŝis la ŝlosilon.

La tempo daŭras forpasi,
tagon post tago, estas mi
serĉanta ĉian ebleceton
por malfermi tian pordon.

Daŭri demandi al la suno,
ne ĉesi aŭskulti la lunon
eble ne estas veraj vojoj
por trovi tiun ĉi ŝlosilon.

Venas espero kaj forteco
por vin tute ekproksimiĝi.
Eble la ŝlosilo troviĝas tie:
en via korpo aŭ via spirito.

Jogjakarto, junie 2009