kaj finiĝas per liberigo.
(Mohammed Ali Sépanlou*)
Poezion oni devas verki
kiam la koro estas pura
kaj la brusto estas varma.
Poezion oni devas legi,
neniam devas ĝin kaŝi.
Ĝi devas ĉiam vivi.
Poezio estas akvo disverŝanta
de la koro kaj de la animo
serĉanta vojon por eliri.
Poezio estas bona frukto
de la arbo plej fruktodona
surverŝata kun akvo benata.
Poezion oni devas tuj verki
por porti la veran lumon
kiam la mallumo alvenas.
Noemuti-Timoro, februare 2011
Esperantigita el la poemo "Puisi musti matuï",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu
------------
* Irana poeto
No comments:
Post a Comment