Landlimoj ŝajnas nur leĝa
afer’,
ĉiuj kontinentoj fariĝas
najbaroj
pli realaj kvazaŭ forestus
mar’—
ludkampego de diversaj ŝipoj.
Distanco iĝas nur imaga spaco
inter lokoj antaŭe nekonataj.
Bonega estas civitana komuniko
kvazaŭ en unu vilaĝo loĝus ĉiuj.
Ŝajnas ke ĉiu lando iĝas domo,
en kie kunvivas sendependuloj.
Ĉiam respektante al ĉiu homo,
ni sukcesos kiel bonaj najbaroj.
Kunvivi estas neniam facila
afer’,
precipe en nuntempaj familioj.
Pro tiu realeco necesas esper’
krei pli bonan mondon por ĉiuj.
En nia vilaĝo abundas
diverseco—
trezoro komuna de mil
civitanoj.
Ĉiam respektante al ĉiu
trezoro,
ni sukcesos kiel saĝaj
vilaĝanoj.
Hodiaŭ superregas demokratio,
sed ankoraŭ okazas konfliktoj.
Jam estas moderna teknologio
sed en landoj restas
problemoj.
La vivo ne estas simpla afer’,
tion diris jam saĝaj
antaŭuloj.
Sub la gvido de ĉiam pura kor’,
ni vivos pace kiel globvilaĝanoj.
No comments:
Post a Comment